و هرگاه مورد تحیّت واقع شدید به بهتر یا نظیر آن پاسخ دهید. ..
در تفسیر برهان ذیل این آیه ی شریفه،از امام باقر و امام صادق علیهما السّلام روایت آمده است که منظور از تحیّت ،سلام و کارهای نیک دیگراست.[۱]
واضح است که دعا از بهترین انواع نیکی است،
پس اگر مؤمن برای مولای خود دعا کند مولایش هم برای او دعا می‌کند و دعای آن حضرت کلید هر خیر و داس هر شری است.
شاهد و مؤیّد این مدّعا روایتی است که قطب راوندی در خرائج آورده است که گفته: جمعی از اهل اصفهان نقل کردند که شخصی به نام عبدالرّحمن مقیم اصفهان شیعه بود، از او پرسیدند چرا به امامت حضرت علی النّقی علیه السّلام معتقد شدی؟ گفت: چیزی دیدم که موجب شد من اینچنین معتقد شوم. من مردی فقیر ولی زباندار و پر جرأت بودم، در یکی از سال‌ها اهل اصفهان مرا با جمعی دیگر برای شکایت به دربار متوکّل بردند. زمانی که در آن دربار بودیم دستوری از متوکّل صادر شد که علی بن محمّد بن رضا علیه السّلام را احضار کنند. به یکی از حاضران گفتم: این مردکیست که دستور احضارش داده شده؟ گفت: او مردی علوی است که رافضیان معتقد بر امامتش هستند.
سپس گفت: چنین می‌دانم که متوکّل او را برای کشتن احضار می‌کند.
گفتم: از اینجا نمی‌روم تا این مرد را ببینم چگونه شخصی است.
مرد اصفهانی می گوید: آنگاه او سوار بر اسب آمد و مردم از سمت راست و چپ راه، در دو صف ایستاده و به او نگاه می کردند. هنگامی که او را دیدم محبّتش در دلم افتاد، شروع کردم دردل برای او دعا کردن که خدا شرّ متوکّل را از او دفع نماید. او در بین مردم جلو می‌‌آمد و به کاکل اسبش نگاه می‌کرد و به چپ و راست نگاه نمی‌کرد. من دردل پیوسته برایش دعا می‌کردم. هنگامی که کنارم رسید صورتش را سویم گردانید،آنگاه فرمود:خداوند دعایت را مستجاب کند و عمرت را طولانی نماید و مال و فرزندت را زیاد سازد.
از هیبت او به خود لرزیدم و در میان رفقایم افتادم، پرسیدند چه شد: گفتم خیر است و به کسی چیزی نگفتم. پس از این ماجرا به اصفهان برگشتیم،خداوند به برکت دعای او راه‌هایی از مال را بر من گشود به طوری که من امروز تنها هزار درهم در خانه دارم غیر از مالی که در خارج از خانه ملک من است و ده فرزند دارا شدم و هفتاد و چند سال از عمرم می‌گذرد، من به امامت این شخص قائلم چون آنچه در دلم بود می‌دانست و خداوند دعایش را مستجاب کرد. [۲]
حالا ما باید نگاه کنیم ببینیم امام هادی علیه السّلام چگونه دعای این مرد را پاداش داد به اینکه در حق او دعا کرد به آنچه ذکر شد، با اینکه او در آن هنگام اهل ایمان نبود،پس آیا چگونه درباره حضرت صاحب الزّمان ارواحنافداه فکر می‌کنی؟به گمانت اگر برایش دعا نمایی او دعای خیر در حقّت نمی‌کند با اینکه تو از اهل ایمان هستی؟.نه، سوگند به خدا بلکه آن حضرت برای اهل ایمان دعا می‌کنند هر چند خودشان از این جهت غافل باشند، زیرا که او ولیّ احسان است.
